در حکمت ۷۵ نهجالبلاغه میخوانیم؛
دنیا گذرا است؛ آخرت ماندگار
عمر انسان همچون سایهای در حال گذر است؛ هر لحظه کاسته میشود و بازگشتی ندارد. این سرمایه بزرگ، خواه بخواهیم و خواه نه در مسیر فناست و تنها آخرت است که سرای ماندگار خواهد بود.
در حکمت ۷۵ نهجالبلاغه میخوانیم؛
عمر انسان همچون سایهای در حال گذر است؛ هر لحظه کاسته میشود و بازگشتی ندارد. این سرمایه بزرگ، خواه بخواهیم و خواه نه در مسیر فناست و تنها آخرت است که سرای ماندگار خواهد بود.
در حکمت ۷۴ نهجالبلاغه میخوانیم؛
امام علی علیهالسلام در این کلام کوتاه و بیدارکننده اشاره به پایان تدریجی عمر انسان کرده میفرماید: نفسهای انسان گامهای او بهسوی سرآمد زندگی و مرگ است.
در حکمت ۷۳ نهجالبلاغه میخوانیم؛
امام علی علیهالسلام میفرماید: کسی که خود را در مقام پیشوایی و امامت بر مردم قرار میدهد باید پیش از آنکه به تعلیم دیگران میپردازد به تعلیم خویش بپردازد.
در حکمت ۷۲ نهجالبلاغه میخوانیم؛
امام علی «ع» هشدار میدهد: «گذر زمان بدنها را فرسوده و آرزوها را تازه میسازد؛ مرگ نزدیک میشود؛ اما خواستهها دورتر و یادآور میشود که دلبستگی به دنیا، چه به دست آید و چه نیاید، جز رنج و خستگی به همراه ندارد.»
در حکمت ۷۱ نهجالبلاغه میخوانیم؛
امیرمؤمنان علیهالسلام در این گفتار حکیمانه میفرمایند: سکوت و گفتار سنجیده، راز عقل و ایمان واقعی است؛ کم سخنگفتن نهتنها انرژی و وقت را حفظ میکند، بلکه از گناهان و دشمنیها دورمان میکند
در حکمت ۷۰ نهجالبلاغه میخوانیم؛
امیرمؤمنان علیهالسلام در این گفتار حکیمانه میفرمایند: راه سعادت انسان، پایبندی به صراط مستقیم و اعتدال است؛ زیرا افراط و تفریط، زاییده جهل و سرچشمه همه انحرافهاست.